به گزارش مشرق، بهروز علیمحمدی با اشاره به فیلم و سریال هایی که در حال حاضر در دست دوبله دارد، گفت: به تازگی یک سریال کره ای داشتم با عنوان «دکتر خوب» که درباره يک پزشک است. من در این سریال به جای فردی صحبت می کنم که بیماری اوتیسم دارد و به همین دلیل از نوعی قدرت ذهنی برخوردار است که می تواند بیماری افراد را به خوبی تشخیص دهد. مدیریت دوبلاژ این کار را افشین ذی نوری بر عهده دارد و فکر می کنم به زودی از شبکه سه یا پنج سیما به پخش برسد.
وی همچنین به دوبله دیگر سریال های چینی و کره ای اشاره و بیان کرد: من با دوبله این سریال ها ارتباط چندانی برقرار نمی کنم با این حال وقتی شما به کاری دعوت می شوید حتی اگر آن را دوست نداشته باشید باید وظیفه خود را انجام بدهید.
علیمحمدی در پاسخ به اینکه علاقه نداشتن چقدر ممکن است در کیفیت کارها تاثیر بگذارد، توضیح داد: اینکه دوبله کاری را دوست نداشته باشید در کیفیت آن کار تاثیری ندارد چون ما کار حرفه ای انجام می دهیم و از این حیث هیچ کاستی ای در کار وجود ندارد. اکنون سریال های کره ای و چینی زیاد شده اند و من از ابتدای سال جدید دوبله دو سریال را با این زبان ها بر عهده داشتم.
وی که فرزند دوبلور پیشکسوت مهدی علیمحمدی است درباره حضور خود در حرفه دوبله عنوان کرد: من اکنون ۳۴ سال دارم و از ۱۱ سالگی وارد کار دوبله شدم که البته آن زمان بیشتر پدرم نقش های کوچک را به من می سپرد. خاطرم هست در سریال های «زورو» و «یوگی و دوستان» نقش های کوچکی را دوبله کردم و ۱۶ ساله بودم که برای اولین بار از طرف یک مدیر دوبلاژ دیگر یعنی آقای اکبر منانی به کار دعوت شدم و از سال ۸۰ به صورت دایمی در حرفه دوبله مشغول به کار بودم.
دوبلور سریال «هشدار برای کبری ۱۱» درباره گویندگی خود در این سریال اظهار کرد: من در این کار نقش بن یگر را داشتم که نقش او بعدا به مجموعه اضافه شد و اتفاقا به خاطر دوستی که من با افشین ذی نوری داشتم به خوبی توانستیم در حس ها و گویندگی نقش ها با یکدیگر هماهنگ شویم و حتی بداهه هایی هم داشته ایم که به جذابیت کار کمک کرده است.
دوبلور یکی از شخصیت های فیلم سینمایی «انجمن شاعران مرده» همچنین درباره اینکه پدرش تا چه حد به او کمک می کند، یادآور شد: پدرم همیشه کارهای مرا می بیند انتقاد می کند و حسن ها را هم بیان می کند و من هنوز از او مسایلی را یاد می گیرم.
وی در پایان درباره دوبله در کنار افراد پیشکسوت عنوان کرد: یاد گرفتن در کار ما امری همیشگی است و به بهترین گویندگان هم می توان انتقاد کرد. بنابراین همکاری با این افراد کمک بسیاری به من می کند. به طور مثال منوچهر والی زاده با من به گونه ای برخورد می کند که راحت باشم و به این ترتیب از همکاری با این استادان چیزهای زیادی یاد می گیرم.
وی همچنین به دوبله دیگر سریال های چینی و کره ای اشاره و بیان کرد: من با دوبله این سریال ها ارتباط چندانی برقرار نمی کنم با این حال وقتی شما به کاری دعوت می شوید حتی اگر آن را دوست نداشته باشید باید وظیفه خود را انجام بدهید.
علیمحمدی در پاسخ به اینکه علاقه نداشتن چقدر ممکن است در کیفیت کارها تاثیر بگذارد، توضیح داد: اینکه دوبله کاری را دوست نداشته باشید در کیفیت آن کار تاثیری ندارد چون ما کار حرفه ای انجام می دهیم و از این حیث هیچ کاستی ای در کار وجود ندارد. اکنون سریال های کره ای و چینی زیاد شده اند و من از ابتدای سال جدید دوبله دو سریال را با این زبان ها بر عهده داشتم.
وی که فرزند دوبلور پیشکسوت مهدی علیمحمدی است درباره حضور خود در حرفه دوبله عنوان کرد: من اکنون ۳۴ سال دارم و از ۱۱ سالگی وارد کار دوبله شدم که البته آن زمان بیشتر پدرم نقش های کوچک را به من می سپرد. خاطرم هست در سریال های «زورو» و «یوگی و دوستان» نقش های کوچکی را دوبله کردم و ۱۶ ساله بودم که برای اولین بار از طرف یک مدیر دوبلاژ دیگر یعنی آقای اکبر منانی به کار دعوت شدم و از سال ۸۰ به صورت دایمی در حرفه دوبله مشغول به کار بودم.
دوبلور سریال «هشدار برای کبری ۱۱» درباره گویندگی خود در این سریال اظهار کرد: من در این کار نقش بن یگر را داشتم که نقش او بعدا به مجموعه اضافه شد و اتفاقا به خاطر دوستی که من با افشین ذی نوری داشتم به خوبی توانستیم در حس ها و گویندگی نقش ها با یکدیگر هماهنگ شویم و حتی بداهه هایی هم داشته ایم که به جذابیت کار کمک کرده است.
دوبلور یکی از شخصیت های فیلم سینمایی «انجمن شاعران مرده» همچنین درباره اینکه پدرش تا چه حد به او کمک می کند، یادآور شد: پدرم همیشه کارهای مرا می بیند انتقاد می کند و حسن ها را هم بیان می کند و من هنوز از او مسایلی را یاد می گیرم.
وی در پایان درباره دوبله در کنار افراد پیشکسوت عنوان کرد: یاد گرفتن در کار ما امری همیشگی است و به بهترین گویندگان هم می توان انتقاد کرد. بنابراین همکاری با این افراد کمک بسیاری به من می کند. به طور مثال منوچهر والی زاده با من به گونه ای برخورد می کند که راحت باشم و به این ترتیب از همکاری با این استادان چیزهای زیادی یاد می گیرم.